Doolhof van het leven

Sommige mensen zullen zeggen dat de obstakels van het leven de reden zijn dat ze zijn waar ze nu zijn. Deze mensen zien niet dat zij zelf het obstakel zijn.

Velen zullen het als negatief ervaren dat de verhalen in hun hoofd niet overeenkomen met de realiteit voor hun neus. We bewandelen allemaal het doolhof van het leven, we beginnen niet allemaal op hetzelfde punt en we zullen ook niet allemaal aan dezelfde kant een uitgang vinden. Sommigen zullen comfort vinden in doodlopende hoekjes, en dat is oké.

Het leven moet geleefd worden op de manier die jij wilt, waar jij gelukkig van wordt. Als dat op dezelfde plek is, dan heb je je doel bereikt. Maar soms zit je vast op dezelfde plek zonder dat je daar werkelijk wilt zijn. Het voelt dan alsof je door een donkere tunnel loopt waarvan je het licht aan het einde nog niet kunt zien, dus stop je soms met lopen.

In je hoofd zit je in een wachtkamer te wachten tot iemand voorbij komt waardoor je je minder alleen voelt, maar je komt erachter dat de mensen die voorbij komen ook weer zullen gaan. Je wordt wakker met het besef dat dit niet is hoe je verder wilt, dus vervolg je je weg.

En soms voelt dit pad eenzaam, soms is het zwaar en soms voelt het oneindig, maar met vertrouwen ga je vooruit. En je wordt ouder en je vindt plezier in ieder hoekje van dit doolhof, want het gaat niet om het vinden van de uitgang.

Het gaat om de bloemen die je onderweg tegenkomt, de verschillende soorten mensen, de humor, het donker, maar vooral het licht. En je merkt dat elk doodlopend hoekje zo erg nog niet is. Niet weten waar je bent en waar je naartoe gaat is niet erg.

Je beseft dat tegen dichte deuren aanlopen je de kans geeft om uit te rusten en terug te kijken, om na te denken en te kiezen voor een nieuw pad. Een pad dat beter bij je past, beter dan verwacht.

En je leert het leven te omarmen. Je staat niet stil, je ervaart de dieptes, de dalen en de hoogtes, en soms doe je dit angstig, gelukkig, verdrietig, enthousiast, boos en nieuwsgierig. Maar als je terugkijkt op de weg die je hebt afgelegd, dan weet je dat altijd alles goed komt en het niet uitmaakt. Dus hou je je vast aan een onzichtbaar touw en laat je het leven op je afkomen zoals het komt en gaat.

Want je gaat je weg vinden, en de reis is het waard. 

Blijf je jezelf in de weg staan of creëer je een dramatisch, chaotisch, romantisch, humoristisch verhaal voor jezelf om te kunnen navertellen?

This is your journey of life.